Увод „Борбе за веру“:

Данас, 5.9.2025. године  на насловној страни високотиражног и утицајног грчког недељника ОРТОДОКСОС ТИПОС бр. 2555 објављен је текст господина Диогениса Валаванидиса под насловом „СКАНДАЛОЗНЕ БЛАСФЕМИЈЕ СРПСКИХ ЕПИСКОПА“ – „ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΙΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΙ ΣΕΡΒΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ“.

На нашем сајту овај текст је објављен под насловом „Јереси и неканонски поступци у СПЦ“ (овде:).

До пре неколико дана сматрали смо да „Борба за веру“ нема у Грузији и Грчкој такав утицај као, на пример, у Русији, због писма односно језика. Међутим, после објављивања текста – писма грузијског свештеника врху Грузијске Цркве поводом њиховог чланства у сатанистичком ССЦ-у, после само сат времена јавио нам се мејлом један свештеник из Тбилисија, што је потврда да се „Борба за веру“ пажљиво прати из Грузије и то у самом врху Грузијске Цркве.

Сада имамо за то пример и из Грчке...

+ + +

Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης: «Η εντολή του Κυρίου είναι να μην μένουμε σιωπηλοί σε περιόδους που η πίστη κινδυνεύει. Όσον αφορά την πίστη, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πει, ποιος είμαι εγώ; Ούτε ιερέας,... ούτε ηγεμόνας,... ούτε αγρότης,... ούτε άστεγος που μόλις τα βγάζει πέρα. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πει ότι δεν με αφορά ή ότι δεν με νοιάζει. Οι πέτρες θα φωνάξουν, και συ θα μείνης σιωπηλός και αδιάφορος!;» (Πηγή: Ιστότοπος Borba za veru, «Συντακτική Υπηρεσία: Ο Αντι-Άγιος Σάββας καταριέται τα Σερβόπουλα», 27.03.2024).

   Κανείς δεν αμφέβαλε για τα προφητικά λόγια του Αντρέ Μαλρώ (1901-1976), του διάσημου Γάλλου Υπουργού Πολιτισμού στην κυβέρνηση του Σαρλ ντε Γκωλ, όταν είπε στα μέσα του περασμένου αιώνα ότι η θρησκεία στον 21ο αιώνα θα είναι ένα από τα βασικά στοιχεία στη δημιουργία της γεωπολιτικής.

   Ωστόσο, η πιο πειστική περιγραφή της εποχής μας δόθηκε από τον Τάκερ Κάρλσον, έναν γνωστό Αμερικανό συντηρητικό πολιτικό σχολιαστή και συγγραφέα, ο οποίος είπε ότι ζούμε σε μια εποχή σύγκρουσης μεταξύ δύο πολιτισμών, όχι μόνο δύο πολιτικών μπλοκ. Είναι προφανής αλήθεια ότι όλα στον κόσμο γερνούν με την πάροδο του χρόνου, και αυτό ισχύει και για τις αυτοκρατορίες, αλλά η αδυναμία τους αντικατοπτρίζεται στο γεγονός ότι αρνούνται να το παραδεχτούν. Σε όλη την ιστορία, είχαμε πολλά προηγούμενα όπου οι αυτοκρατορίες δεν παραδέχτηκαν την ήττα: Το Τρίτο Ράιχ ήταν πεπεισμένο μέχρι την τελευταία μέρα ότι μπορούσε να κερδίσει ενώ το Βερολίνο καιγόταν. Η Γαλλία του Ναπολέοντα αρνήθηκε να αποδεχτεί την ήττα στη Ρωσία, η οποία αργότερα οδήγησε σε καταστροφή. Η Βρετανική Αυτοκρατορία έχασε τα πάντα στην παρακμή της, χωρίς να αναγνωρίσει επίσημα την πτώση της.

Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα, επειδή η Δύση πιστεύει ότι η αλήθεια της δεν έχει εναλλακτική, επομένως η αντιμετώπιση της ήττας θα είναι πολύ επώδυνη. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Tucker Carlson ανέφερε μια εντυπωσιακή μεταφορά, όταν συνέκρινε τη Δύση με έναν διαζευγμένο εξηντάχρονο άνδρα που εξακολουθεί να κυνηγάει νεαρές γυναίκες, πιστεύοντας ότι μοιάζει το ίδιο όπως όταν ήταν 25 ετών. Αυτή η μεταφορά δεν είναι μόνο πνευματώδης αλλά και ακριβής. Η συλλογική Δύση, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, εξακολουθεί να ζει στην «κάψουλα του χρόνου» της δικής της ηγεμονίας από τη δεκαετία του '90, πεπεισμένη ότι μπορεί να ανατρέψει καθεστώτα και να εγκαταστήσει πιστές κυβερνήσεις, αλλά και να επηρεάσει τον διαμελισμό της Ορθόδοξης Εκκλησίας προκειμένου να την αποδυναμώσει, καθώς και να εισάγει διάφορες αιρέσεις σύμφωνα με τις γεωπολιτικές της ανάγκες. Αυτό ακριβώς μας προειδοποίησε ο σοφός André Malraux, που αναφέρθηκε παραπάνω, όταν είπε προφητικά ότι η θρησκεία στον 21ο αιώνα θα είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στη δημιουργία του γεωπολιτικού χάρτη του κόσμου.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι μία από τις πιο σεβαστές καθηγήτριες της Νομικής Σχολής στο Βελιγράδι, η καθηγήτρια Δρ. Σμίλια Αβράμοβ, και μέλος της Γερουσίας της Δημοκρατίας Σέρπσκα, αποκάλυψε σε μια από τις συνεντεύξεις της ότι το 1976 το Βατικανό, οι ΗΠΑ και η Γερμανία υπέγραψαν μια μυστική συμφωνία από 11 σημεία, στην οποία μία από τις κεντρικές θέσεις ήταν η ιδέα της ομοσπονδιοποίησης του κόσμου, ενώ ένα από τα σημεία αναφερόταν στην ολοκληρωτική καταστροφή της Ορθοδοξίας. Το έγγραφο εξηγούσε ότι η Ορθοδοξία ως θρησκεία πρέπει να αποβληθεί από τις παγκόσμιες επικοινωνίες, επειδή είναι το μόνο ομογενοποιητικό στοιχείο των ορθόδοξων χωρών που έχει πολιτικές διαστάσεις, έτσι ώστε η παγκοσμιοποίηση με την Ορθοδοξία δύσκολα θα πετύχαινε. Καταστρώθηκε ένα σχέδιο διείσδυσης στην Ορθόδοξη Εκκλησία, παρέχοντας απεριόριστους οικονομικούς πόρους για να κερδίσει τους υψηλότερους εκκλησιαστικούς αξιωματούχους.

1.                Εγκύκλιος του Πάσχα - Πελαγιανο-Κελεστιανή Αίρεση

Εκτός από την αντικανονική χορήγηση αυτοκεφαλίας στους σχισματικούς στην Ουκρανία (την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας), καθώς και τις αναταραχές στις ορθόδοξες εκκλησίες των χωρών της Βαλτικής που υπάγονται στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Μόσχας (Λετονία, Εσθονία, Λιθουανία), οι οποίες έχουν συζητηθεί πολλές φορές μέχρι τώρα, η εμφάνιση αιρέσεων στην Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί επίσης ένα κραυγαλέο παράδειγμα της επίδρασης των γεωπολιτικών κέντρων στην ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ως παράδειγμα, αναφέρουμε την ομολογία της Πελαγιανο-Κελεστιανής αιρέσεως στην Πασχαλινή Εγκύκλιο της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ΣΟΕ) του 2025, η οποία είναι διαθέσιμη στον ιστότοπο της ΣΟΕ.

Σχετικά με την αναφερόμενη αίρεση στην Πασχαλινή Εγκύκλιο, η Συντακτική Επιτροπή του ιστοτόπου Borba za veru εξέφρασε αμέσως αρνητική θέση σε ένα αναλυτικό και εκτενές άρθρο που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο αυτό, αλλά και σε μια επιστολή διαμαρτυρίας που υπογράφηκε από 29 άτομα, συμπεριλαμβανομένου και του συγγραφέα αυτών των γραμμών.

Η ομολογία της αναφερόμενης αίρεσης βρίσκεται στην ακόλουθη πρόταση της Πασχαλινής Εγκυκλίου (2025):

«Η κτίση μπορεί να νικήσει τον θάνατο και να ζήσει αιώνια σε κοινωνία με τον Θεό εν Χριστώ δια του Αγίου Πνεύματος. Όλη η κτίση, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου, όντας δημιουργημένη από το μηδέν, είναι θνητή εκ φύσεως και δεν μπορεί να νικήσει τον θάνατο και να υπάρξει μόνη της, χωρίς την κοινωνία με τον Θεό».

Από αυτό μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε θνητός. Αυτό σημαίνει ότι και ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, δημιουργήθηκε θνητός. Αυτό ακριβώς συνίσταται στην ομολογία της Πελαγιανο-Κελεστιανής αίρεσης, η οποία καταδικάστηκε στην Η΄ Τοπική Σύνοδο στην Καρχηδόνα, το 411 (Κανόνες 109-116), η οποία συγκλήθηκε λόγω αυτής της αίρεσης, καθώς και στην Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο στην Έφεσο, που πραγματοποιήθηκε το 431 (Κανόνες 1 και 4), στην οποία αυτή η αίρεση καταδικάστηκε μαζί με την Νεστοριανή αίρεση. (Πηγή: Κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας με Ερμηνείες, Νικόδημος Μίλας, Επίσκοπος Δαλματίας, φωτοτυπική έκδοση της Επισκοπής Δαλματίας, Βελιγράδι-Σίμπενικ, 2004).

Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι στον 109ο κανόνα της Η΄ τοπικής συνόδου στην Καρχηδόνα αναφέρεται:

«Σύνος κατά τής αίρέσεως Πελαγίου και Κελεστίου.

...Αύριλίου τού έπισκόπου συμπάση τή σύνόδω προκαθίσαντος παρεστώτων τών διακόνων, ήρεσε πάσι τοίς έπισκόποις τής έν Καρχηδόνι έκκλησίας, άγία συνόδω καθεστώσιν, ών τά όνόματα καί αί ύπογραφαί ένετέθησαν. Ότι Άδάμ θνητός άπό τού Θεού ούκ έγένετο. Ίνα όστις λέγη τόν Άδάμ, τόν πρωτόπλαστον άνθρωπον, θνητόν γενόμενον ούτως, ώς είτε άμαρτήσοι, είτε μή άμάρτησοι, τεθνηξόμενον έν τώ σώματι, τουτέστιν, έξελθείν έκ τού σώματος μή τή άξία τής άμαρτίας, άλλά τή άνάγκη τής φύσεως, άνάθεμα έστω.» (βλ. III Οικουμ. 1,4)

Λόγω όλων των παραπάνω, πιστεύουμε ότι είναι απολύτως απαράδεκτο να αμφισβητούνται τα Ορθόδοξα δόγματα στα οποία επέμενε ο Άγιος Σάββας Σερβίας και τα οποία άφησε στο Κανονικό του Δίκαιο, καθώς και να παρουσιάζονται διφορούμενες ή δογματικά ασαφείς διατυπώσεις, τις οποίες, δυστυχώς, επιτρέπουν στον εαυτό τους ο Σέρβος Πατριάρχης Πορφύριος Πέριτς και ορισμένοι επίσκοποι.

Δυστυχώς, πρέπει να σημειώσουμε ότι στην εποχή μας, σε ορισμένες τοπικές αυτοκέφαλες εκκλησίες, δίνεται μεγαλύτερη σημασία στις γεωπολιτικές κινήσεις στον κόσμο, καθώς και στις προσωπικές σχέσεις ατόμων που υψώνουν τον εαυτό τους πάνω από την Εκκλησία, παρά στην ευαγγελική, αποστολική και πατερική διδασκαλία για την Εκκλησία.

2.                Ο Πατριάρχης Πορφύριος Πέριτς και ο Συνοδικός Κώδιξ της Ορθοδοξίας

Στις 24 Μαρτίου 2024, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, ο Πατριάρχης Πορφύριος Πέριτς ανέγνωσε τον Συνοδικό Κώδικα Ορθοδοξίας στην Εκκλησία του Αγίου Σάββα στο Βράτσαρ του Βελιγραδίου, όπου, σύμφωνα με το αντίγραφο, είπε, μεταξύ άλλων:

«Σε όσους διδάσκουν λανθασμένα για το Άγιο Πνεύμα, για την εκπόρευσή Του από τον Πατέρα - ΑΝΑΘΕΜΑ!

Σε όσους διδάσκουν λανθασμένα για την Εκκλησία τ   ου Θεού ως Σώμα Χριστού - ΑΝΑΘΕΜΑ»!

Είναι ενδεικτικό ότι η ηχογράφηση της ομιλίας του Πατριάρχη Πορφύριου Πέριτς δεν μεταδόθηκε από τον επίσημο τηλεοπτικό σταθμό του Πατριαρχείου Βελιγραδίου «Χραμ», αν και η μετάδοση οπτικοακουστικών εγγραφών παρόμοιων γεγονότων είναι συνήθης πρακτική σε αυτό το κανάλι. Είναι αναμφισβήτητο ότι τα αναθέματα που ανακοινώθηκαν με αυτόν τον τρόπο μπορούν να ερμηνευθούν ως ομολογία πίστης παρόμοια με το δόγμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, η οποία άφησε άναυδο τους Ορθόδοξους στην Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία και προκάλεσε τεράστια σύγχυση και ανησυχία στον κλήρο και τους πιστούς, επειδή με αυτόν τον τρόπο απαγγέλθηκαν ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ.

Η Συντακτική Επιτροπή του ίστότοπου Borba za veru αντέδρασε αμέσως σε ένα τόσο μεγάλο σκάνδαλο (27.03.2024) και δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Συντακτική Επιτροπή - Ο Αντιάγιος Σάββας καταριέται τους Σέρβους»! Το άρθρο αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Ο Πορφύριος απήγγειλε κατάρες στους Ορθόδοξους και ενώπιον του Θεού δεν υπάρχουν (ιησουιτικά) παιχνίδια όπως: «δεν τον καταλάβατε» ή «μετάφραση του Συνοδικού Κώδικα είναι κακή».

Ο Πορφύριος τα έκανε όλα αυτά εντελώς σκόπιμα και συνειδητά. Έμμεσα, ομολόγησε το Filioque, δηλαδή τον παπικό «λόγο των μπαμπουίνων». Ως φιλοκαθολικός, το πιστεύει. Υπολόγιζε στο γεγονός ότι οι παρόντες στην Εκκλησία του Αγίου Σάββα θα επικύρωζαν με θαυμασμό τα αναθέματά του, κάτι που και έκαναν. Αυτοί είναι εκείνοι που κοινωνούν σε κάθε Λειτουργία, χωρίς προετοιμασία, και τώρα, ως καρπό, δεν έχουν λάβει διάκριση, το μεγαλύτερο πνευματικό δώρο, αλλά τρέλλα (γιατί πώς άλλοιώς μπορούμε να εξηγήσουμε ότι επικυρώνουν ομόφωνα τις κατάρες του Πορφυρίου, οι οποίες είναι κατάρες και για τους ίδιους;!). Αναφέρουν αγίους που κοινωνούσαν κάθε λειτουργική διαδικασία. Ένας από αυτούς ήταν ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, ο οποίος, ακριβώς επειδή κοινωνούσε συνεχώς, ήταν έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του για την προσκύνηση των εικόνων (και απαγγέλλουν κατάρες στους Ορθόδοξους την «ημέρα της υπεράσπισης των εικόνων»). Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης είναι πολύ σαφής και αδιαμφισβήτητος:

«Η εντολή του Κυρίου είναι να μην μένουμε σιωπηλοί σε περιόδους κινδύνου για την πίστη. Όσον αφορά την πίστη, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πει, ποιος είμαι εγώ; Ούτε ο ιερέας,... ούτε ο ηγεμόνας,... ούτε ο αγρότης,... ούτε ο άστεγος που μόλις και μετά βίας τα βγάζει πέρα. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πει, δεν είναι δική μου δουλειά αλλοιώς δεν με νοιάζει. Οι πέτρες θα φωνάξουν, και εσύ να παραμείνεις σιωπηλός και αδιάφορος!;»

Όλα όσα αναφέρθηκαν μέχρι στιγμής αναμφίβολα δείχνουν ότι ο Πατριάρχης Πορφύριος Πέριτς ομολόγησε το FILIOQUE, δηλαδή το Δόγμα της Πίστης, και απορρίπτουμε πλήρως κάθε προσπάθεια να το δικαιολογήσουμε ως «λανθασμένη μετάφραση ή απλώς λογοπαίγνιο». Με άλλα λόγια, ο Σέρβος Πατριάρχης Πορφύριος Πέριτς, αντί να σεβαστεί τα λόγια του Ευαγγελίου, τα λόγια του Χριστού ότι το Άγιο Πνεύμα «εκ του Πατρός εκπορεύεται» (Ιωάννης 15:26), υποκλίθηκε στο Δόγμα της Πίστης των Λατίνων, σύμφωνα με το οποίο το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται και από τον Υιό! Για τον λόγο αυτό, διέφθειραν το Σύμβολο της Πίστεως προσθέτοντας το Filioque.

Είναι γνωστό ότι η διαμάχη για το Filioque είναι περίπου χίλια χρόνια παλιά, και εξαιτίας αυτής τα θεμέλια της Εκκλησίας του Χριστού κλονίστηκαν. Εξαιτίας αυτού, η Εκκλησία διαιρέθηκε το 1054 σε Ορθόδοξη και Ρωμαιοκαθολική, όταν συνέβη το Μεγάλο Σχίσμα. Με την πάροδο του χρόνου, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία εισήγαγε πολυάριθμες καινοτομίες και ψευδείς διδασκαλίες, έτσι ώστε εκτός από το Filioque, μέχρι σήμερα έχουν εισαγάγει: το Παπικό Πρωτείο, το Αλάθητο, την Άμωμη Σύλληψη της Θεοτόκου, το Καθαρτήριο, την Θεία Ευχαριστία, Επιείκεια (συγχωρήματα), το Βάπτισμα, το Άγιο Χρίσμα, κλπ.

Οι αιρέσεις των Ρωμαιοκαθολικών ήταν αποκλειστικά δικά τους «προνόμια». Το κύριο σφάλμα των Ορθοδόξων, σύμφωνα με αυτούς, ήταν ότι ποτέ δεν ήθελαν να αποδεχτούν τις διδασκαλίες της Δύσης. Αυτό αποτελεί ένδειξη ότι οι Ορθόδοξοι παρέμειναν πάντα πιστοί στην παράδοση της πίστης, που μεταδόθηκε από την πρώτη αποστολική εκκλησία. Αντίθετα, οι παπικοί με την πάροδο του χρόνου αποκόπηκαν από το σώμα της Εκκλησίας, πέφτοντας σε όλο και μεγαλύτερα δογματικά λάθη, και με αυτόν τον τρόπο διεύρυναν το χάσμα μεταξύ των Ανατολικών και Δυτικών πιστών.

3.                Επίσκοπος Ιγνάτιος Μίντιτς του Ποζάρεβατς-Μπράνιτσεβο

Δυστυχώς, τα παραπάνω δεν τελειώνουν τον κατάλογο των αιρέσεων που υπάρχουν κάτω από τις αψίδες της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Σε αυτές θα προσθέταμε τις διδασκαλίες του Επισκόπου Ποζάρεβατς-Μπράνιτσεβο Ιγνάτιου Μίντιτς, ο οποίος βλασφημεί τη διδασκαλία του Αγίου Ευαγγελίου, επειδή στά μαθήματα δογματικής διδάσκει στους φοιτητές θεολογίας «ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι θνητή»!!!

Όποιος μετανοεί ειλικρινά και θέλει να σωθεί δεν πρέπει να παρεκκλίνει από την πορεία που περπάτησαν οι άγιοι πρόγονοί μας: δεν πρέπει να συμφωνεί με τον οικουμενισμό, τον παπισμό και τον μοντερνισμό, ούτε με διδασκαλίες όπως αυτές του Επισκόπου Ποζάρεβατς-Μπράνιτσεβο Ιγνατίου Μίντιτς.

4.                Ο Πατριάρχης Πορφύριος Πέριτς απαίτησε από την Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αμερική να αναγνωρίσει την «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία - Αρχιεπισκοπή Αχρίδας»!

Μια ακόμη σκανδαλώδη είδηση σχετικά με τον Πατριάρχη Πορφύριο Πέριτς μας ήρθε από το Ρωσικό Ορθόδοξο κανάλι Telegram Pravblog, σύμφωνα με την οποία «κατόπιν αιτήματος του Σέρβου Πατριάρχη, η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αμερική αναγνώρισε την «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία – Αρχιεπισκοπή Αχρίδας». Το κανάλι Pravblog αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι η Ιερά Σύνοδος των Επισκόπων της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική, σε συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στις 21 Μαΐου 2025, επιβεβαίωσε την πλήρη ευχαριστιακή κοινωνία με τους επισκόπους, τον κλήρο και τους πιστούς της λεγόμενης Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας – Αρχιεπισκοπής Αχρίδας.

Η απόφαση αναγνώρισης αυτής της «εκκλησίας» ανακοινώθηκε από τον επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική, τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Ουάσινγκτον και Μητροπολίτη Πάσης Αμερικής και Καναδά Τύχωνα, σε έκθεση με ημερομηνία 15 Ιουλίου 2025, η οποία υποβλήθηκε στο 21ο Παναμερικανικό Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, που πραγματοποιήθηκε από τις 14 έως τις 20 Ιουλίου 2025 στο Φοίνιξ της Αριζόνα, ΗΠΑ.

Σύμφωνα με τον ίστότοπο liturgija.mk, «το γραφείο του Μητροπολίτη Τύχωνα και του Αρχιεπισκόπου Αχρίδας και Μακεδονίας Στεφάνου εργάζεται επί του παρόντος για την οργάνωση μιας συλλειτουργίας που θα πραγματοποιηθεί στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Ουάσινγκτον, η οποία θα στεφθεί με την επίσημη αναγνώριση της αυτοκεφαλίας της Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία θα πάρει έτσι τη θέση της δίπλα στην Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αμερική ως μια πλήρως αυτοκέφαλη τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία».

Μετά από όλα όσα ειπώθηκαν, μένει να ρωτήσουμε τον Πατριάρχη Πορφύριο Πέριτς και τον πνευματικό του πατέρα, Επίσκοπο Μπάτσκα Ειρηναίο Καρανούσιτς-Μπούλοβιτς, αν έχουν προβεί στις προαναφερθείσες σκανδαλώδεις ενέργειες αυθαίρετα και συνειδητά εναντίον των συμφερόντων της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ή μήπως κάποιος τους υπαγόρευσε τι και πώς να τις κάνουν;

Ερωτάμε επίσης, για ποιο λόγο αγνοείται η Απόφαση της Ιεράς Συνόδου των Επισκόπων του 1939 ότι ο Νομοκάνων του Αγίου Σάββα Σερβίας, η επίσημη νομοκανονική συλλογή της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας: Πιθανώς επειδή δεν εφαρμόζεται και επειδή οι επίσκοποι δεν θέλουν ο λαός να διαβάζει πώς πρέπει να είναι οι επίσκοποι και οι ιερείς. Αυτοί είναι οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους ο Επίσκοπος Μπάτσκα Ειρηναίος Καρανούσιτς-Μπούλοβιτς δεν επέτρεψε τη δημόσια έκθεση του Νόμου του Αγίου Σάββα Σερβίας στο Νόβι Σαντ.

Προκειμένου να διαμελίσει την Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, η Ιερά Σύνοδος των Επισκόπων ανέθεσε στον Επίσκοπο Μπάτσκα, Ειρηναίο Καρανούσιτς-Μπούλοβιτς, να επινοήσει 26 αρχιεπισκόπους, σε αντίθεση με τον ιδρυτή - Άγιο Σάββα, ο οποίος ίδρυσε την εκκλησία μας με έναν αρχιεπίσκοπο.

Θέτουμε λοιπόν αυτό το ερώτημα ενόψει της απίστευτης σύμπτωσης των αποφάσεων που έλαβαν άτομα στην Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, με τα γεωπολιτικά σχέδια της συλλογικής Δύσης σχετικά με την καταστροφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας - μέσω του κατακερματισμού (κόψιμου) του σώματος της εκκλησίας καθώς και της εμφάνισης αιρέσεων σύμφωνα με τα δυτικά γεωπολιτικά συμφέροντα.

Αναρωτιόμαστε επίσης, βάσει ποιων επιχειρημάτων η Ιερά Σύνοδος των Επισκόπων ακύρωσε την προηγούμενη απόφαση της Ιεράς Συνόδου των Επισκόπων υπ' αριθμόν 44/διάταξη 10 της 24ης Μαΐου 1967, περί ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ του αιτήματος της Ιεράς Συνόδου των Επισκόπων της Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας υπ' αριθμόν 226 της 3ης Φεβρουαρίου 1966, για χορήγηση αυτοκεφαλίας στην αυτόνομη Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία;

Με βάση όλα τα παραπάνω, ρωτάμε τον Πατριάρχη Πορφύριο Πέριτς και τον Επίσκοπο Μπάτσκα Ειρηναίο Καρανούσιτς-Μπούλοβιτς: Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα - να παραδώσετε την πολυάριθμη πολιτιστική και πνευματική κληρονομιά των Νεμάνιτς, Μρνιάβτσεβιτς, Μπράνκοβιτς κλπ., καθώς και τα νεκροταφεία όπου αναπαύονται τα λείψανα των μεγαλύτερων ηρώων που είχε το σερβικό έθνος στην ιστορία του (μεταξύ άλλων, του παππού του υπογράφοντος αυτών των γραμμών, Δρ. Αβραάμ, ο οποίος, ως Έλληνας εθελοντής γιατρός στον σερβικό στρατό, έδωσε στο 47ο έτος της ζωής του για τα σερβικά εθνικά συμφέροντα) - στα χέρια εκείνων που, με την ιδεολογία του κομμουνισμού, δημιούργησαν ένα τιτοϊκό-άθεο-κοσμικό δημιούργημα, βασισμένο στον αντισερβισμό, χρησιμοποιώντας το όνομα της ελληνικής Μακεδονίας, η οποία ήταν ελληνική για περισσότερα από 3,000 χρόνια και θα παραμείνει έτσι μέχρι το τέλος του κόσμου;

Και τέλος, πώς να εξηγήσουμε αυτή την σκανδαλώδη πράξη του Ιερού Συμβουλίου της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Αχρίδας Ιωάννη, ο οποίος κρατούνταν φυλακισμένος από τις αρχές στα Σκόπια για περισσότερο από μια δεκαετία, και ο οποίος ήταν έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του για την Εκκλησία του Χριστού· πώς να κατανοήσουμε την ακύρωση του διορισμού του Αρχιεπισκόπου Αχρίδας Ιωάννη, στον οποίο ο Πατριάρχης Παύλος εξέδωσε Επικύρωση (Αρ. 172 της 24ης Μαΐου 2005) που δήλωνε ότι εξελέγη «Αρχιεπίσκοπος Αχρίδας και Μητροπολίτης Σκοπίων, Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου των Επισκόπων της Αυτόνομης Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αχρίδας και Επικεφαλής της ίδιας... Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αχρίδας και Μητροπολίτης Σκοπίων, κ. Ιωάννης, είναι ο κανονικός και νόμιμος Προκαθήμενος της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας, μιας αυτόνομης Ορθόδοξης Εκκλησίας εντός του Σερβικού Πατριαρχείου, και ότι όλοι πρέπει να τον αναγνωρίζουν και να τον σέβονται»· τι να πούμε για τους άλλους Σέρβους επισκόπους που διορίστηκαν από τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία για να προεδρεύουν στα Σκόπια, την Αχρίδα, τη Μπίτολα (το Μοναστήρι)...· Πώς να κοιτάξουμε στα μάτια τον σερβικό λαό της περιοχής αυτής, ο οποίος διώκεται και σατιρίζεται συνεχώς από τους Μακεδόνες νεοκομμουνιστές.

5.                ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Μετά από όλα τα παραπάνω, ρωτάμε τον Πατριάρχη Πορφύριο Πέριτς και τον Επίσκοπο Μπάτσκα Ειρηναίο Καρανούσιτς-Μπούλοβιτς: Είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι οποιαδήποτε κοσμική εξουσία θα παραμείνει αιώνια και αναντικατάστατη, ανεξάρτητα από τις συνθήκες υπό τις οποίες φαινόταν ισχυρή; Θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι ο νόμος της παροδικότητας σφραγίζει κάθε γήινη προσωπικότητα και την καλύπτει με το σκοτάδι της αόριστης μνήμης ή της πλήρους λήθης.

Θα σας υπενθυμίσουμε ότι ακόμη και οι προσπάθειες της ισχυρής αυτοκρατορικής δύναμης στο Βυζάντιο να εδραιώσει τη θρησκευτική ενότητα στις αρχές του έβδομου αιώνα οδήγησαν στην εμφάνιση του Μονοθελιτισμού, που ανακηρύχθηκε αίρεση, η οποία συγκλόνισε ολόκληρη την Εκκλησία. Μόνο ένας άνθρωπος, ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής (581-662), αντιτάχθηκε σε αυτό και με αυτόν τον τρόπο, σαν το μόνο αναμμένο κερί, διατήρησε την Ορθόδοξη διδασκαλία. Με την πάροδο του χρόνου, ακόμη και το όνομα της κάποτε ισχυρής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας έχασε κάθε απήχηση για το αυτί του σύγχρονου ανθρώπου, και τι θα συμβεί με τα ονόματα των σημερινών αδύναμων και ασήμαντων ευγενών!

Συνεπώς, το «Κέντρο Προστασίας της Χριστιανικής Ταυτότητας» στο Βελιγράδι, και εγώ ως πρόεδρός του, εάν χρειαστεί, θα παραμείνουμε ο τελευταίος φάρος υπεράσπισης της Εκκλησίας του Χριστού, επειδή θα είμαστε πάντα ακλόνητοι και συνεπείς στην επίτευξη της αποστολής που επιτελούμε: την προστασία της χριστιανικής ταυτότητας ως υποστηρικτικού πυλώνα της εθνικής ταυτότητας κάθε Ορθόδοξου λαού, χωρίς την οποία κανένας λαός ή κράτος δεν θα μπορούσε να επιβιώσει· καθώς και την υπεράσπιση της ενότητας της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, η οποία σήμερα κινδυνεύει περισσότερο από ποτέ στη μακρά ιστορία της.

Θα το κάνουμε αυτό ανεξάρτητα από τις απειλές, την αγνόηση και τον εκβιασμό στους οποίους εκτιθέμεθα· ανεξάρτητα από το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην καρδιά μιας αποχριστιανοποιημένης Ευρώπης, η οποία έχει από καιρό απορρίψει την εικόνα του Θεανθρώπου Χριστού· μιας Ευρώπης στην οποία η σατανική δραστηριότητα γίνεται ανεκτή και προωθείται ως το μεγαλύτερο κακό στην ιστορία της ανθρωπότητας· μιας υλοποιημένης και πνευματικά πεσμένης Ευρώπης που έχει αντικαταστήσει τον Κύριο Θεό με χρήμα, το οποίο έχει ανυψώσει στο βάθρο της θεότητας· μιας Ευρώπης στην οποία επιβεβαιώνεται η καταστροφή της οικογένειας ως βασικού κυττάρου κάθε φυσιολογικής και υγιούς κοινωνίας.

6.                Μήνυμα προς τον Πατριάρχη Πορφύριο Πέριτς και τον Επίσκοπο Μπάτσκα Ειρηναίο Καρανούσιτς-Μπούλοβιτς:

Πρέπει να γνωρίζατε ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πολύ σύντομη και φευγαλέα!

Ζούμε ιστορικές στιγμές σήμερα, όταν με αυτά που κάνουμε, γράφουμε τους εαυτούς μας στην ιστορία!

Ευτυχώς, θα γραφτούμε σε εντελώς διαφορετικές σελίδες της ιστορίας!

Διογένης Δ. Βαλαβανίδης

Πρόεδρος του

"ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ"